Met energieke tred loopt Lida Kooter (78) door haar nieuwe appartement in De Leijenburgh in Bilthoven. Het is duurzaam gebouwd, gasloos, met zonnepanelen en gericht op zorg voor nu of later. Zorg heeft de vitale Lida nog lang niet nodig. Toch verruilde zij haar stadsappartement aan de Utrechtse Rembrandtkade voor nieuwbouw in een dorp. “Nu kan ik zelf de keuze nog maken; regeren is vooruitkijken!”
Van gehorig wonen in de eerste flat van Utrecht (uit 1924!) naar comfortabel wonen in een nieuwbouwcomplex. Van wonen in het levendige Utrecht Oost naar wonen in het rustige Bilthoven. En van wonen aan het water naar wonen aan het spoor. Lida’s nieuwe woonsituatie is in alle opzichten anders. En daar geniet ze van. “Ik ontdek graag nieuwe dingen en kijk vooruit”, vertelt Lida. “Mijn flat aan de Rembrandtkade had geen lift, dit complex wel. Nu kan ik nog prima traplopen, maar je weet nooit wanneer dat verandert.”
“Zo’n comfortabele en moderne woning wilde ik ook”
Met twinkelende ogen vanachter haar rozegele brilmontuur vertelt Lida dat ze eigenlijk een paar maanden alleen naar Spanje zou gaan om te wandelen. Maar toen kwam dit huis op haar pad. “Mijn middelste dochter was over uit Canada en had op haar Facebook wat foto’s van ons geplaatst. Een vriendin van vroeger reageerde daarop of we iets konden afspreken. Zo kwam ik bij haar op bezoek in Bilthoven, in Het Lichtruim. Zo’n comfortabele en moderne woning wilde ik ook wel! Toen via Woningnet deze woning voorbijkwam, heb ik direct gereageerd.”
Voor het wandelen hoeft Lida eigenlijk niet eens naar Spanje. “Ik woon hier prachtig aan de bossen. Als je een paar drukke wegen oversteekt, wandel je helemaal door tot aan Baarn. Ik wandel zeker een uur tot anderhalf uur per dag.” Lida fietst ook bijna dagelijks op en neer naar Utrecht: naar vrienden of naar ontmoetingscentrum Podium Oost. Daar is ze dialoogleider, ziet ze haar wandelgroepje eens per week en draait ze af en toe een bardienst. De fiets pakt ze ook voor haar jaarlijkse kampeertochten. Lida gaat graag op avontuur.
Avontuur was ook de reden dat ze in 1974 naar Calgary in Canada vertrok. Lida: “Met mijn toenmalige man en drie jonge dochters ging ik het onbekende tegemoet. We hebben daar ons eigen bouwbedrijfje opgezet, de kinderen gingen daar naar school. Zo’n ervaring verbreedt je geest, je wordt er heel flexibel van. Ik heb genoten van de prachtige natuur, van de indrukwekkende Rocky Mountains. Maar het extreme winterweer heeft mij uiteindelijk terug naar Nederland gebracht, in 1986. Ik wilde wel weer eens regen op mijn kop krijgen!”
Toen Lida in december vorig jaar als eerste bewoner van De Leijenburgh de sleutel van haar driekamerappartement kreeg, kreeg ze veel hulp van vrienden en familie. Ook haar oudste dochter vloog over uit Canada. Daarnaast kwam er allerlei vaklui over de vloer om de muren te sauzen, vloeren te leggen en gordijnen op te hangen. “Wist je dat verhuizen een van de meest stressvolle gebeurtenissen is in een mensenleven?”, zegt Lida. “Dus kun je het maar beter strak organiseren! Ik had een heel draaiboek gemaakt waardoor het vlot verliep.”
“We zijn allemaal nieuw, dat schept een band”
De Leijenburgh is in april 2019 officieel geopend. Lida is al helemaal gesetteld in haar woning. Op haar balkon met glazen schuifpui verblijft ze het liefst. “Zelfs in de winter zit je hier heerlijk beschut”, geeft Lida aan. “De trein zorgt voor wat reuring, verder is het hier rustig wonen. Ik leer al wat buren kennen. We zijn allemaal nieuw gestart, dat schept een band. Er is een gemeenschappelijke ruimte die we in overleg gaan inrichten. Ik denk dat ik hier over tien jaar nog wel woon.” Glimlachend sluit Lida af: “Maar je weet het maar nooit!”
Fotografie: Puck 't Hart; Tekst: Stephanie de Blieck.