Hij kijkt er reikhalzend naar uit: een woongemeenschap waar hij, zijn vrouw en andere migrantenouderen samen oud kunnen worden. Zoals het er nu naar uitziet, gaat die woongemeenschap er ook komen op Kanaleneiland. Mehdi Boukaanoun zet er als vrijwilliger bij Attifa zijn schouders onder.
Attifa levert in Kanaleneiland en Overvecht zorg en ondersteuning aan migrantenouderen. In de vorm van dagbesteding en thuiszorg, en in de toekomst door middel van een woongemeenschap en zorghotel. Utrecht voor Later neemt een kijkje in de lichte dagbestedingsruimtes in het Krachtstation aan de Amerikalaan.
In een ruimte met rijkversierde Marokkaanse banken en rieten hoeden aan de muur drinken enkele mannen koffie. In het tuintje ervoor schoffelen twee oudere mannen in de moestuin. Mehdi wandelt er groetend langs. Hij is zeker vier dagen in de week als vrijwilliger aan het werk bij Attifa. “Koffie schenken, telefoon beantwoorden, geestelijke verzorging geven, meewerken aan de plannen voor de woongemeenschap… Ik doe van alles!”
Naast Mehdi wandelt ook Abdelkader Tahrioui mee. Hij is de initiatiefnemer van Attifa, dat in het Arabisch genegenheid betekent. Met Attifa wil hij migrantenouderen een betekenisvolle oude dag geven, en daarnaast familie en vrienden van deze ouderen ontzorgen.
“In de Marokkaanse cultuur is het gebruikelijk dat je voor je ouders zorgt”, vertelt Abdelkader. “Maar door de huidige drukke samenleving en eigen gezinnen zie je dat mantelzorgers overbelast raken. En dat ouderen minder durven te vragen. Met het aanbieden van dagbesteding en de aanstaande woongemeenschap geven we daarin verlichting.”
“Zorgen voor elkaar en ontzorgen van de familie”
Een woongemeenschap zou voor Abdelkader de kers op de taart zijn. “De ouderen die bij ons komen, wonen al heel lang in Kanaleneiland. Sommigen al sinds ze in Nederland zijn aangekomen. Zij willen nergens anders meer heen, ook niet als het steeds lastiger wordt om zelfstandig te blijven wonen. Maar missen hierdoor vaak het sociale samenzijn. In de woongemeenschap bieden we gezamenlijk wonen mét goede voorzieningen.”
Ook een zorghotel staat op de planning. “Als ouderen uit het ziekenhuis komen, is er niet altijd de mogelijkheid om direct thuis te herstellen”, vertelt Adbelkader. “Wij willen een huiselijke sfeer bieden, waarin passende zorg wordt verleend in bijvoorbeeld hun moedertaal. Door onze culturele inbedding helpen we migrantenouderen sneller herstellen.”
Mehdi en Adbelkader lachen bij de vraag wanneer de woongemeenschap er komt. “Als het aan ons ligt, heel snel!”, antwoordt Adbelkader. “We zijn nu in vergaande gesprekken met de gemeente en de eigenaar van het Krachtstation om naast dit gebouw - de huidige parkeerplaats - de woongemeenschap te bouwen. Wanneer de eerste bewoners er wonen? Optimistisch gezegd: over 2 jaar!”
Mehdi en zijn vrouw staan op de lijst om hun intrek te nemen in een van de 30 woningen (20 voor echtparen, 10 voor alleenstaanden) die het complex gaat bieden. “We wonen nu verderop in Kanaleneiland, in een appartement met tuin. Maar ik heb helemaal geen tijd om die alleen te onderhouden, ik ben altijd hier! Van een gemeenschappelijke ruimte in de woongemeenschap zou ik veel gebruikmaken. Het is fijn om samen met anderen te zijn.”
Toen Mehdi in Utrecht kwam wonen, is hij als een van de eerste Marokkaanse ondernemers gestart. Met een islamitische slagerij in Lombok, waar mensen uit de hele regio halal vlees kwamen kopen. Hij noemde zijn zaak Al Hoceima, vernoemd naar de provincie in Marokko waar Mehdi vandaan komt. “Lees maar in het boek”, lacht Mehdi als ik vraag hoe hij in Nederland terecht is gekomen.
Mehdi heeft zijn levensverhaal laten optekenen tijdens het verhalenproject Manys (‘waar kom je vandaan?’) dat Attifa is gestart. In een kleurrijke verhalenbundel staan indrukwekkende verhalen van ouderen die in de jaren 60/70 van Marokko naar Nederland kwamen. In de zomer van 2019 verschijnt hierover ook een documentaire.
Het was voor de ouderen niet altijd makkelijk om hun verhaal te vertellen. Ook voor Mehdi niet. Hij kijkt daarom graag vooruit. “Ik blijf graag hier in Kanaleneiland wonen, hier heb ik alles. Werken bij Attifa en straks wonen in onze woongemeenschap. Mooi om dan met anderen samen te leven en fijn om dat ook aan mijn kinderen en 7 kleinkinderen te laten zien.”
Meer informatie over Attifa, de woongemeenschap en het verhalenproject zijn te vinden op: www.attifa.nl.
Fotografie: Puck 't Hart; Tekst: Stephanie de Blieck.