Verrassend vitaal zijn ze nog: Antoon Klemann en zijn vrouw Coby (91). Ze wonen zelfstandig in een eengezinswoning in Tuindorp en redden zich daar prima. Maar een beetje bezorgd over de toekomst zijn ze wel. Waar kunnen ze naartoe als hun gezondheid achteruitgaat?
48 jaar geleden kwam het gezin Klemann in Tuindorp wonen vanwege Antoons werk. Vijf kinderen groeiden op in het huis. Nu zijn Antoon en Coby met z’n tweeën over. De woning is nog in de oorspronkelijke staat. Alleen de badkamer werd in die jaren een keer vernieuwd. Boven zijn drie slaapkamers. Coby en Antoon hebben ieder een eigen kamer. Daarnaast is er een grote zolder.
De Klemanns huren hun huis en dat is tamelijk uniek in Tuindorp. “Toen wij hier kwamen, was huren heel gewoon”, vertelt Antoon. “In de loop der jaren zijn de huizen een voor een verkocht.”
“We zijn allebei nog kerngezond. We doen zelf het huishouden, tuinieren en koken. En onze boodschappen halen we op de fiets bij winkelcentrum De Gaard. Maar je wilt toch vooruitkijken. En dan vraag ik me af: waar kunnen wij naartoe als we kleiner en traploos willen wonen? Wij zeken een sociale huurwoning, maar die zijn er niet in deze buurt.”
Het echtpaar wil heel graag in Tuindorp of omgeving blijven. “Op deze leeftijd maak je niet zo gauw meer nieuwe kennissen”, zegt Coby, die liever op de achtergrond blijft. Antoon vult aan: “Wij kennen mensen die hun leven lang in Tuindorp hebben gewoond. Nu zitten ze ergens achter in Kanaleneiland. Of ze zijn verhuisd naar Enschede omdat daar een dochter woont. Alle contacten weg! Dat vind ik verschrikkelijk voor die mensen.”
Ook een plek in een verzorgingshuis in de buurt zit er de komende jaren niet in. Tot voor kort waren er twee. Maar verzorgingshuis De Lichtkring sloot zijn deuren. En zorgcentrum Tuindorp-Oost wordt gesloopt en vervangen door levensloopbestendige appartementen en zorgappartementen. Die worden pas in 2021 opgeleverd. In de tussentijd kunnen er geen nieuwe senioren terecht.
Die veranderingen hebben te maken met beleid van de overheid: het is de bedoeling dat mensen zo lang mogelijk thuis blijven wonen en meer een beroep doen op mantelzorg. Maar dat is volgens Antoon niet zo eenvoudig: “We zijn heel goed met onze kinderen, maar voor mantelzorg wonen ze te ver weg. Dat kun je ze niet aandoen.”
“We hebben de wijk zien veranderen. Toen we kwamen, waren er nog 33 winkels”
“Voorlopig blijf ik dus maar zitten waar ik zit. Mocht het in de toekomst minder gaan, moeten er aanpassingen in huis komen. Nu ren ik nog naar boven, maar dan neem ik een traplift.”
Drie klokken slaan vlak na elkaar. “Ze lopen iets voor. Dan zijn ze klaar als het journaal begint”, legt Antoon uit. “Klokken zijn een hobby van mij. Maar ik hou ook van koken en bakken. Mijn schoonzoon heeft hele mooie speculaasplanken voor me gekocht op een antiekmarkt in Frankrijk. Verder schrijf ik veel brieven aan oude kennissen. En ik kweek lidcactussen. Die staan door het hele huis.”
“Het is hartstikke leuk wonen in Tuindorp”, vindt Antoon. “Maar we hebben de wijk wel zien veranderen. Toen we kwamen, waren er nog 33 winkels. Nu is er geen enkele meer. Het was gezellig met al die winkeltjes, maar de winkeliers verdienden er geen droog brood aan.”
“Wij zijn de oudsten van de straat. Maar we hebben een goede verhouding met alle buren. We maken regelmatig een praatje.” Coby: “Daar hebben we veel aardigheid van. Als onze dochter verhinderd is, rijdt mijn buurvrouw me weleens ergens naartoe.” Antoon: “Het is een fijn contact. De Rijdende Rechter hoeft hier niet te komen.”
Antoon en Coby Klemann gaan in gesprek met de Verhuisadviseurs Senioren. Deze begeleiden ouderen met een (grote) sociale huurwoning naar beter passende woonruimte. De adviseurs kunnen onder meer helpen bij de aanvraag van voorrang en korting.
Voor meer informatie: www.verhuisadviseursenioren.nl.
Fotografie: Puck ’t Hart; Tekst: Saskia Engbers.